Subroza.nl
Geschreven door Marcel van Driel
Omslag: Joyce van Oorschot/Villa Grafica
Uitgever: Zwijsen
Verschenen: 2007

Ondanks dat Roza haar vader nooit heeft gekend, komt zijn dood toch als een schok. De schok wordt alleen maar groter als ze hoort dat zij en haar halfbroer Lindel een computerprogramma hebben geërfd dat miljoenen waars is. Hun vader heeft de software echter ergens verborgen in een kluis en Roza en Lindel hebben slechts drie dagen de tijd om via een serie internetpuzzels te ontdekken waar die kluis zich bevindt. Ook anderen blijken op zoek naar het programma. Was de dood van Roza’s vader eigenlijk wel een ongeluk? En wat heeft de dochter van Lady Diana met dit alles te maken?

En toen brak ik ineens door.

Al jaren riep ik tegen iedere uitgever die het wilde horen: laat mij nou eens boek koppelen aan een internetgame! Er was wel ooit een spel gemaakt bij ‘De Sprookjesspeurders‘ maar dat was achteraf. Ik wilde een boek en een game tegelijkertijd maken en dat alles met elkaar klopte.

Eind 2006 belde uitgeverij Zwijsen mij: ‘Ga je gang,’ zeiden ze. ‘Maak het maar precies zoals jij het wilt. Zorg er alleen voor dat alles klaar is voor de kinderboekenweek 2007.

Het thema van de kinderboekenweek was ‘Sub Rosa: boeken vol geheimen’ en ik wist meteen waar mijn boek over moest gaan. De website subrosa.nl was al in gebruik, dus ik maakte er subroza van met een z en noemde mijn hoofdpersoon Roza. Ik liet me inspireren door de ‘Da Vinci Code’ een spannend boek voor volwassenen van Dan Brown. De rest is – zoals ze dat zeggen – geschiedenis.

Roza en haar broer moeten dezelfde puzzels oplossen als de lezers van het boek. Het was het eerste jeugdboek dat ook op internet te spelen was. We verkochten 3.000 exemplaren van ‘Subroza.nl’ in een week (daar deed ik voorheen een jaar over) en kreeg mijn eerste herdruk.

Het was ook de eerste keer dat een boek van mij gerecenseerd werd. En poeh, dat was even schrikken! Zo populair als het boek was bij kinderen, leerkrachten en ouders, zo slecht werd het ontvangen door de critici. Eén iemand vond het een “eenvoudig verhaal met zulke bizarre, kinderlijke en daardoor zelfs voor de doelgroep ongeloofwaardige wendingen dat het eigenlijk slechts leest als een spannend opstel van een groep 8 leerling.” Gelukkig waren de kinderen het daar helemaal niet mee eens. In Berlicum won ik er zelfs kinderjury mee!

Er kwam ook een vervolg op Subroza.nl.